Biyernes.

Minsan talaga mapapaisip ka kung yung mga naging desisyon mo sa buhay, sa pag-ibig, sa trabaho – ay tama. Minsan pa napapa-iling ka. Hindi ko pinagsisisihan ang desisyon ko, pero minsan talaga...

Hindi ko na alam kung ang nararamdaman ko ay galit o inis. Basta ang alam ko hindi ko gusto yung pakiramdam na nagugulo. Siguro kasi nuon, bawat salita na lumalabas sa bibig ko ay napagiisipan ko muna bago ko siya mabigkas. Itong mga nakaraang buwan, bigkas na lang ako ng bigkas kaya yung mga ayaw ko masabi nailalabas tuloy ng bibig ko.

Ang hirap magbago. Pero kailangan. Hindi maganda ang pakiramdam. Pero dapat.

Sa ikakasaya ng minamahal.

I miss you. I'm sorry.

I’m supposed to be composing a write-up but all I can think about is how I ruin your day.

The letters are running all over the page. I feel hot tears trying to peek at the corners of my eyes. It is a pain to close them and not let them escape.

And it hurts that when I talk to you, you reply with pain and anger in your voice.

I want to tell you I miss you but I’m afraid I’d bawl and never stop. I know you told me that you can say hurtful words. But I never thought you’d say I ruin your day.

Now that’s all I can think about.